سایرداروهای ترک سیگار
استفاده از دارویی تحت عنوان "بوپروپیون هیدروکلرید" که حاوی نیکوتین نیست، برای ترک سیگار تأیید شده است. این دارو جزء داروهای ضد افسردگی است و سبب افزایش سطح ماده‌ای تحت عنوان دوپامین در مغز می‌شود. نیکوتین اثری مشابه دوپامین دارد. بوپروپیون ممکن است در هر فردی که قصد ترک سیگار دارد مفید باشد، اما بویژه برای افرادی جذاب است که درمان جایگزینی نیکوتین در آنها با موفقیت همراه نبوده یا تمایلی به استفاده از نیکوتین در هیچ شکلی ندارند. به کمک این دارو پس از ترک سیگار دچار اضافه‌وزن نمی شوید. اگر قصد استفاده از بوپروپیون را دارید مصرف آنرا یک هفته پیش از تاریخ مقرر برای ترک سیگار آغاز نموده و به مدت  2 تا 3 ماه ادامه دهید. عوارض جانبی بوپروپیون در برخی از افراد عبارتند از: خشکی دهان، اختلالات خواب و تهوع که همگی با گذشت زمان کاهش می‌یابند. این دارو ممکن است در افرادیکه دچار اختلال تشنجی، آسیب مغزی یا اختلال تغذیه هستند، مفید نباشد. باید بطورکامل درباره سابقه پزشکی خود پیش از مصرف این دارو (یا هر داروی دیگری) با پزشک خود صحبت کنید. هیچگاه بوپروپیون را برای اشخاص دیگر تجویز نکنید.
"وارنیکلین" داروی نسبتاً جدیدی است که از طریق مهارگیرنده نیکوتین در غشاهای سلولی از عمل نیکوتین در بدن جلوگیری می‌نماید. در یک مطالعه تحقیقاتی بزرگ پس از 12هفته درصد بیشتری از افرادیکه از وارنیکلین استفاده کرده بودند، نسبت به افراد استفاده کننده از دارونما (پلاسبو) یا بوپروپیون، سیگار را ترک کرده بودند. همچنین افرادیکه از وارنیکلین استفاده کرده بودند تمایل کمتری برای نیکوتین داشتند و علایم ترک نیکوتین در آنها کمتر از افرادی بود که از دارونما استفاده کرده بودند. عوارض جانبی وارنیکلین شامل تهوع، سردرد و بی‌خوابی است.

تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی