کوشش فوق‌العاده زیادی در مورد مطالعه و آزمایشهای ترکیبات علیه انواع سرطان انجام گرفته است ولی قبل از اینکه موانع بطور حقیقی برطرف گردد، تستهای تشخیص مطمئن برای شناسایی سریع سرطان در انسان باید توسعه داده شود و در سطح اساسی‌تری ، تجسس باید از منشا ایجاد سرطان خود به خود انجام گیرد. در حال حاضر هیچ ترکیب شیمیایی که بتواند نوعی سرطان را درمان کند شناخته نشده است هنوز معالجه سرطان ، اکثرا محدود به جراحی و بکار بردن اشعه‌های یونیزه کننده می‌باشد. با این وصف ، داروهای ضد سرطان زیادی وجود دارد که قادر به تخفیف درد ، اضافه کردن طول مدت عمر به میزان قابل توجه ، جلوگیری از عوارض بعد از عمل جراحی و حداقل از بین بردن موقت تومر مغزی می‌باشد. این دارو همچنین قادر به برگشت دادن موقت بعضی انواع سرطان است که با جراحی یا اشعه درمان پذیر نیست، دوز موثر اکثرا نزدیک به دوز سمی آنهاست و تمام این داروها نسبتا دارای شاخص درمانی کم می‌باشد.
اثر درمانی
برای اینکه بتوان ماکزیمم اثر درمانی را بدست آورد دارو مکررا تا حد دوز سمی تجویز می‌شود. با این امید که سلولهای سرطانی بتواند خیلی کندتر از سلولهای طبیعی رشد کرده و بحال اول برگردد هر دوره معالجه احتمالا اثرش از دوره معالجه قبل کمتر است.
عوامل آلیکله کننده «نیتروژن مستارد و ترکیبات وابسته آن):
نیتروژن مستارد عاملی موثر بر ضد سرطان است و اثر ضد سرطانی ترکیبات نیتروژن را بعلت حلقوی شدن آن در آب و تشکیل یونهای خیلی مخال اتیلین اسیونسیوم می‌دانند، که با ترکیباتی که دارای هیدروژن قابل تعویض هستند.
آنتی‌مابولیت‌ها آنالوگهای اسید فولیک و آنالوگهای پورین و پیریمیدین
هورمونها ـ ACTH و کورتیزون و همجنس‌های آن ، استروژنها و آنرژنهای متعدد
گروه متفرقه که شامل اورتان و آلکالوئیدها می‌باشد: اورتان کریستالهایی است بسیار محلول در آب و با اسیدها و قلیائیها ناسازگار می‌باشد. اثر سمی آن روی سلولها در بسیاری موارد شبیه اثر نیتروژن مستارد است ولی اورتان داروی بسیار ضعیف‌تری است. و بسیاری ترکیبات شیمیایی دیگر نیز وجود دارد که در اینجا مورد مطالعه قرار گرفته نشد.
آیا در آینده‌ای نه چندان دور بشر خواهد توانست داروهایی برای انواع سرطان‌ها ارائه دهد و از این بلای مهلک جان سالم بدر برد؟
