سرطان و باورهای نادرست

هر اندازه که موضوعی نزد مردم ناشناخته باشد تلقی جادویی و رمز آلود بودن آن بیشتر خواهد شد. سرطان یکی از این موضوعات است، باورهای نادرست تنها یک تلقی نادرست نیستند که در ذهن انسان‌ها بمانند بلکه بر جهت‌گیری آنها در زندگی اثر می‌گذارند.

در موضوع سلامت این جهت‌گیری‌های نادرست از آن جهت مهم می‌شوند که بر مهم‌ترین موضوع زندگی یعنی بودن یا نبودن تأثیر گذارند. بنابر این لزوم تغییر این باورهای نادرست اساسی‌تر از هر باور نادرست دیگری است.

سرطان سال‌ها به عنوان عامل اجتناب‌ناپذیر مرگ تلقی می‌شده بنابر این چندان عجیب نیست که باورهای نادرست درباره آن زیاد باشد. در این مجموعه مهمترین باورهای نادرست درباره سرطان بیان می شود.

 

۱. درمان قطعی سرطان کشف شده است ولی شرکت‌های بزرگ داروسازی اجازه نمی‌دهند که این درمان بکار رود!

هر از گاهی چنین مطالبی بخصوص در فضای مجازی انتشار می‌یابد. اطمینان داشته باشید که چنین چیزی صحت ندارد. بسیاری از پزشکان صاحبان شرکت‌های دارویی و افراد مشهور و پر نفوذ دنیا بر اثر سرطان جان خود را از دست داده‌اند اگر چنین درمانی وجود می‌داشت قطعاً اینگونه افراد از آن بهره می‌جستند.

 

۲. آیا بیمار مبتلا به سرطان سرنوشت غم‌انگیز محتومی دارد؟

بیماری سرطان بیماری دشوار و پیچیده‌ای است چه از منظر فرد مبتلا و خانواده و چه از منظر پزشکان و بخش سلامت .اما با پیشرفت‌های صورت گرفته در دانش پزشکی امروزه دست‌کم نیمی از سرطان‌ها بهبود می‌یابند و بسیاری دیگر از موارد باقیمانده نیز طول عمری طولانی خواهند داشت همین تغییر در دیدگاه باعث می‌شود یک بیمار مبتلا به سرطان از پیش باخته نباشد.

میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان بیش از هر چیز به نوع سرطان و مرحله بیماری بستگی دارد.

 

 ۳. آیا سرطان یک بیماری مسری است؟

به عنوان یک اصل کلی بیماری سرطان، بیماری قابل انتقالی نیست بنابر این لزومی ندارد از یک بیمار مبتلا به سرطان دوری کنیم. البته برخی از عوامل ایجاد کننده سرطان از دسته عوامل عفونی هستند مانند نقشی که مانند برخی عوامل عفونی در ایجاد سرطان‌های معده، گردن و رحم و کبد دارند و به شیوه‌هایی می‌توانند انتقال یابند ولی خود بیماری سرطان نمی‌یابد.

 

۴. آیا ارث می‌تواند علت سرطان باشد؟

تنها تعداد اندکی از انواع سرطان می‌تواند ارثی باشد. شاید در برخی خانواده‌ها امکان بروز یک نوع سرطان بیش از معمول باشد اما چیزی که بیش از عوامل ارثی مهم است شیوه زندگی نامناسب مانند مصرف سیگار، عوامل تغذیه‌ای و محیطی است.

 

۵. آیا سرطان می تواند به وسیله ضریه یا تصادف ایجاد شود؟

گاهی اوقات یک ضربه سبب می‌شود توجه ما به توده یا نقطه‌ای از بدن جلب شود اما به این معنی نیست که آن ضربه این بیماری را ایجاد کرده است.

 

۶. آیا عمل جراحی باعث پخش شدن سرطان در بدن می‌شود؟

 نمونه‌برداری اساسی‌ترین راه تشخیص بیماری و جراحی یکی از مهم‌ترین روش‌های درمان  بیماری سرطان است و سبب انتشار بیماری نمی‌شود. گاهی که نمونه‌برداری احتمال آلوده شدن نواحی نزدیک تومور را زیاد می‌کند پزشکان تمهیداتی را به خرج می‌دهند که از پخش شدن بیماری جلوگیری کنند.

 

 ۷. آیا اطلاع داشتن از بیماری سبب بد تر شدن بیماری می شود؟

اصل مهمی که درباره اطلاع داشتن از بیماری اهمیت دارد این است که میزان نیاز بیماران به دانستن متفاوت است. بنابر این باید با هر بیمار بر اساس نیازها و خواسته‌هایش برخورد کرد. باید دانسته‌های قبلی بیمار را سنجید و هر اندازه که علاقه‌مند بود به او اطلاعات را منتقل کرد. در ایران نیز مانند دیگر نقاط جهان  بیش از دو سوم بیماران مبتلا به سرطان دوست دارند تشخیص خود را بدانند و درباره شیوه‌های درمانی خود مطلع گردند. دیده شده  است که بیمارانی که از سرطان خود آگاهند، با بیماری خود بهتر کنار می‌آیند، درمان‌ها را بهتر پیگیری می‌کنند و جز در دوره کوتاه پس از تشخیص بیماری وضعیت روانی بهتری دارند.

 

۸. آیا با انجام رادیوتراپی و شیمی درمانی برای یک بیمار، ضرری متوجه اطرافیان می‌شود؟

شیمی درمانی و رادیوتراپی یکی از شیوه‌های درمان بیماری است و بیماری که با این روش‌ها درمان می‌شود ضرری را متوجه اطرافیان نمی‌کند و از قضا اگر اطرافیان فرد مبتلا به سرطان، دچار بیماری حاد عفونی باشند می‌تواند در دوره‌ای که بیمار مبتلا به سرطان در حال شیمی درمانی است او را در معرض خطر بیماری عفونی قرار دهند و باید از او دوری کنند.

 

 ۹. آیا استفاده از دئودورانت و ضد عرق صابونی، مایع یا اسپری سبب ابتلا به سرطان می‌شود؟

برخی معتقدند که این مواد آرایشی بهداشتی به دلیل اینکه حاوی مواد سمی نظیر آلومینیوم هستند و این مواد از پوست جذب می‌شوند می‌توانند سبب بروز سرطان شوند. ولی تاکنون هیچ مطالعه و تحقیقی این مسأله را نشان نداده است و مجموعه اطلاعات حال حاضر بیان کننده این مطلب است که مصرف این مواد ارتباطی به بروز سرطان ندارد.

 

 ۱۰. آیا استفاده از ظروف و بسته‌بندی‌های پلاستیکی در مایکروفر سبب بروز سرطان می شود؟

حقیقت این است که استفاده از ظروف پلاستیکی که برای استفاده درمایکروفر طراحی و ساخته شده‌اند خطری ندارد. ولی استفاده از ظروف پلاستیکی معمولی ( که برای استفاده در مایکروفر ساخته نشده‌اند) برای گرم کردن غذا در مایکروفر سبب آب شدن پلاستیک و نشت یکسری مواد شیمیایی در غذا می‌شوند که سرطانزا هستند برای پخت و پز در مایکروفر حتماً باید از ظروف مخصوص این کار استفاده کنید.

 

۱۱. آیا بیماران دچار سرطان باید از مصرف شکر خودداری کنند؟

سلول‌های سرطانی مانند سایر سلول‌های بدن انرژی مورد نیاز خود را از قند داخل خون تأ مین می‌کنند لذا برخی تصور می‌کنند مصرف  شکر ممکن است سبب رشد سریع‌تر سرطان شود. این موضوع صحیح نیست. مصرف شکر سبب رشد سریع‌تر سرطان نمی‌شود. از طرف دیگر، عدم استفاده از شکر نیز سبب کاهش سرعت رشد سلول های سرطانی نخواهد شد.

 

۱۲. آیا مردمان خوب و درستکار سرطان نمی‌گیرند؟

بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان تصور می‌کند سرطان عقوبت گناهی است که در گذشته مرتکب شده‌اند. این موضوع صحیح نیست. اگر اینطور باشد، چرا کودکان کم سن مبتلا به سرطان می‌شوند. انسان‌های درست کار نیز همانند انسان های گناه کار ممکن است به سرطان مبتلا شوند. سرطان مانند تمام بیماری‌های مزمن فقط یک بیماری است و فرد بیمار در ابتلا ی به آن تقصیری ندارد. ممکن است عادت‌ها و شیوه زندگی ما از جمله تنش‌ها و اضطراب‌ها و رقابت‌های ناسالم  به این دلیل که سیستم دفاعی بدن ما را ضعیف می‌کنند در ابتلا به سرطان نقش داشته باشد اما در نهایت سرطان فقط یک بیماری است نه یک عقوبت.

 

۱۳. آیا سرطان همیشه با درد همراه است؟

درد جزیی از بیماری سرطان نیست. درد سرطان و درمان آن خود سر منشا تصورات نادرست بسیاری است که اکنون برخی از آنها را بر می‌شماریم:

·         درد جزیی از سرطان نیست و در بیشتر موارد می‌توان درد سرطان را با درمان درست بهبود بخشید. وقتی درد سرطان درمان نشود ممکن است دچار اضطراب، افسردگی و بی‌خوابی شوید ولی با درمان درد کیفیت زندگی بالاتری دارید، از زندگی لذت می‌برید و می‌توانید درمان‌های معمول را بهتر تحمل کنید

·     مصرف مواد اپیوییدی (مشتقات تریاک) پزشکی اعتیادآور نیست به شرطی که با تجویز پزشک باشد و برای درمان درد به کار رود. برخی از بیماران برای بهبود درد نیاز به دوز بیشتری از مواد اپیوییدی دارند و این به معنای وابستگی نیست.

·     از درد نترسید، چرا که ترس از درد، درد را افزایش می دهد درباره درد حرف بزنید پنهان نکنید تا تحمل نکنید. برخی درد را تحمل می‌کنند به این دلیل که:

o         تحمل درد را بر اساس فرهنگ یا عادات خود فضیلت می‌شمارند.

o         گمان می‌کنند درد جزیی از بیماری است و اگر مهم بود پزشک  خودش از آنها سوال می‌کرد

o         گمان می‌کنند در مورد نحوه‌ی درمان درد حق انتخاب یا اظهار نظر ندارند

o         می‌گویند نمی‌خواهیم داروی شیمیایی مصرف کنیم یا نمی‌خواهیم به بدن خود آسیب بزنیم

o         گمان می‌کنند که به داروهای ضد درد وابسته می‌شوند

o         کمان می‌کنند اگر بگویند درد دارند یا داروی ضد درد بگیرند یعنی پذیرفتن اینکه به روز های آخر زندگی نزدیک شده‌اند

o         گمان می‌کنند اگر حالا که آنقدر درد ندارند، دارو بخورند بعدها که واقعاً درد شدیدی داشتند داروها مؤثر نخواهد بود.

 

و کلام پایانی اینکه :

برای اینکه مغلوب حریف خود نشوید باید اول خود و سپس او را درست بشناسید. آگاهی خود را درباره سرطان افزایش دهید و باورهای غلط خود را تغییر دهید تا پیروز شوید و در این راه به دیگران نیز یاری رسانید تا بیشتر بدانند برای دستیابی به رستگاری دانستن حق همه ماست و رهایی از باورهای نادرست وظیفه‌ای همگانی