پیشگیری از سرطان؛ ایمنی در محیط کار

حدود یک پنجم سرطان‌ها به عوامل محیطی مربوط است که سرطان های ناشی از کار در محیط‌های شغلی را نیز شامل می‌شود. دلایل محیطی سرطان، مواردی هستند که احتمال بروز سرطان را افزایش می‌دهند از جمله آلودگی هوا، اشعه فرابنفش و رادون موجود در محیط‌های سربسته.

برخی از شغل‌ها نیز که خطر بعضی سرطان‌ها را افزایش می‌دهند به عنوان عوامل محیطی سرطان طبقه‌بندی می‌شوند مانند کشاورزی، سمپاشی، نقاشی، مبل‌سازی، کار در صنایع آهن، فولاد، زغال‌سنگ، لاستیک و کار تولید یا تعمیر پوتین و کفش. سرطان‌های ناشی از کار، به دنبال مواجهه با برخی مواد شیمیایی یا عوامل فیزیکی که سرطان زا شناخته شده‌اند، رخ می‌دهد. عوامل شیمیایی )مانند رنگ های تهیه شده از مواد غیرآلی، آزبست یا پنبه نسوز، وینیل کلراید( و عوامل فیزیکی )شامل تابش پرتوها و تحریک های فیزیکی( از عوامل مهم در بروز سرطان هستند.

آزبست، دود خودرو و رادون، مثال‌هایی از موارد آسیب‌رسان در محیط های کاری هستند. همچنین دود ناشی از مصرف سیگار در محیط‌های کاری، به افرادی که سیگار نمی‌کشند نیز آسیب می‌زند. در عین حال، مواجهه با نور خورشید در محیط کار نیز، احتمال سرطان‌های پوست را زیاد می کند.

خبر خوب اینکه عمده عوامل محیطی که با مرگ و میر ناشی از سرطان ارتباط دارند، قابل تغییر و تعدیل هستند و با مداخلاتی در سطح محیط‌های کاری می‌توان جان میلیون‌ها نفر را در سال حفظ نمود. با رعایت موارد بهداشتی در زندگی و محیط کار، علاوه بر پیشگیری از بروز سرطان‌ها می‌توان به کسانی که مبتلا به این بیماری شده‌اند، امید زندگی بهتر و طولانی‌تری داد.

همانطور که گفته شد برخی از مواجهه‌ها خطر بروز سرطان را افزایش می‌دهند ولی اینکه چرا از دو نفر که مواجهه‌های محیطی مشابهی دارند، یکی مبتلا به سرطان می‌شود و دیگری مبتلا نمی‌شود، به دلیل وجود شرایط متفاوت فردی از جمله زمینه‌های ژنتیکی، سن، جنس و تفاوت در شیوه زندگی مانند تغذیه و فعالیت بدنی است. نکته مهم دیگر این است که شانس ابتلای یک فرد به سرطان در پاسخ به یک مواجهه محیطی، بستگی به این دارد که چه مدتی، از چه فاصله‌ای، با چه غلظتی و هر چند وقت یک بار در معرض عامل خطرزا قرار گرفته است. انجام درست شیوه‌های پیشگیری از بروز سرطان‌های شغلی، مستلزم همکاری و آگاهی افرادی است که در معرض خطر هستند، بنابراین آموزش روش‌های حفاظتی و پیشگیری به افرادی که در مراکز صنعتی کار می‌کنند، بسیار مهم است.

 

سرطان های شغلی شایع ناشی از عوامل محیطی

سرطان های شغلی بیشتر در پوست، ریه ها، مثانه و خون بروز می کنند.

 

سرطان پوست

حدود هفتاد و پنج درصد سرطان های شغلی، سرطان پوستی هستند. مواجهه طولانی با نور آفتاب، در بروز سرطان پوست تاثیر دارد. سرطان‌های پوستی در بین کارکنان صنایع گاز، پالایشگاه‌های نفت، تقطیر، کوره‌ها، صنایع فلزی، رنگرزی... یک خطر شغلی به شمار می آید.

 

سرطان ریه

سرطان ریه، یک خطر شغلی در صنایع گاز، ذوب فلزات، معادن (مواد پرتوزا مانند اورانیوم، زغال سنگ) و نیز کارخانه‌های آسیاب کردن آرسنیک است به ویژه اینکه اگر کارکنان این مراکز سیگار هم بکشند، به شدت بر احتمال ابتلای آنها به سرطان ریه افزوده می شود.

دیگر عوامل صنعتی که موجب افزایش خطر بروز سرطان ریه می‌شوند عبارتند از: پنبه نسوز، گرد و غبار مواد رادیو اکتیو و گاز رادون در کارگران معدن.

 

سرطان خون

در بین افرادی که در برخی از صنایع شیمیایی کار می‌کنند سرطان‌های خون بیشتر دیده می‌شود. مشاغلی که در معرض خطر سرطان خون هستند، عبارتند از: تهیه و استخراج و پالایش بنزول ها، ساختن و به کاربردن رنگ ها، لعاب ها، مرکب و مواد نگه دارنده، کارکنان کاغذ سازی و افرادی که با پرتوهای رادیو اکتیو سرو کار دارند.

 

سرطان مثانه

اگر سرطان مثانه زود تشخیص داده شود، درمان بیمار تا نود درصد قطعی و پایدار است. صنایع پیوسته با سرطان مثانه عبارتند از: رنگ سازی و رنگ آمیزی )رنگ کردن پوست و کاغذ(، انواع رنگ ها، کابل سازی، لاستیک سازی.

برخی سرطان هایی که در اثر مواجهه در محیط‌های شغلی ایجاد می‌شوند و علل ایجاد کننده آنها در جدول زیر آورده شده اند:

 

 

نوع ماده آسیب رسان

نوع سرطان

نوع صنایعی که از ماده آسیب رسان استفاده می‌کنند

آزبست

پرده جنب، ریه

محصولات آزبستی سیمانی )شامل لوله‌های آزبست سیمانی، ناودانی و صفحه های ایرانیت که در صنایع گوناگون به کار می‌روند(

جامه‌های نسوز )مانند لباس، جلیقه، نمدها و دیگر مواد نسوز(

کاغذهای آزبستی )از این نوع کاغذها به عنوان پوشش لوله‌ها

و عایق‌های الکتریکی استفاده می‌کنند(

مواد مالشی و حرارتی )مانند صفحه کلاچ، لنت ترمز، انواع واشر(

مواد پرکننده )در آسفالت، رنگ شیمیایی، کاشی، پلاستیک(

سیگار

ریه

هر نوع صنعت

سیلیس

ریه

شیشه سازی، چینی سازی، تولید فروسیلیس، سرامیک‌سازی، تولید آجر ماسه آهکی، ریخته گری، تولید سیلیکات سدیم، تولید دیگر مواد سیلیسی به عنوان نیمه هادی در صنعت الکترونیک و تولید پشم شیشه

تولید آلومینیوم

مثانه، ریه،پوست

صنایع آلومینیوم سازی

تولید کک و گاز از زغال

ریه، کلیه

معادن زغال سنگ و تولیدکننده زغال

ریخته گری آهن و فولاد

ریه

صنایع آهن و فولاد

رنگ های نقاشی

ریه، لوسمی

صنایع تولید رنگ و مصرف کننده رنگ )مانند اتومبیل سازی(

آرسنیک

ریه، لوسمی

کشاورزی و جنگلداری )در علف‌کش‌ها و حشره‌کش‌های پنبه، قهوه و برنج(  محافظت از چوب، افزودنی خوراکی برای محافظت از چاقی و جلوگیری از ابتلا به بیماری، مواد شیمیایی صنعتی، خالص‌سازی الکترولیت در الکترولیز روی، صنایع شیشه، عامل دانه ریز کننده و رنگبر

کروم

ریه، پوست، مثانه

صنایع متالورژی، دیرگداز و شیمیایی

نیتریت

خون

 

اسیدساز معدنی

حلق، ریه

 

روغن‌های معندی

مثانه

روغن‌های پایه معدنی (یا نفتی) از پالایش برش روغنی در پالایشگاه روغن به دست می‌آیند و در ساخت قسمت عمده روغنهای موتور و صنعتی به کار می‌روند

رادون

ریه

 

 

 

 

سیگار کشیدن غیر مستقیم: یک مخاطره شغلی

مواجهه با دود سیگار در محیط کار از جمله موارد مخاطرات شغلی برای سرطان است. تعداد موارد مصرف سیگار در محیط کار، ابعاد فیزیکی محیط، تهویه هوا و سایر عوامل در این میزان مواجه مؤثر هستند. از جمله خطرات «سیگار کشیدن غیر مستقیم » افزایش احتمال بیماری های قلبی عروقی، فشار خون، آسم و سرطان است. مطالعات در آمریکا نشان داده که 4- 7 درصد از مرگ‌های ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی مربوط به مواجهه افراد غیر سیگاری با دود سیگار در محیط کار است.

 

سیگار کشیدن غیر مستقیم توسط آژانس بین المللی پژوهش در سرطان به عنوان یک عامل سرطان‌زا در انسان شناخته شده است. بررسی ها نشان می‌دهد که مواجهه با دود سیگار در محیط کار، خطر ابتلا به سرطان را 20 درصد افزایش می دهد.

 

برای مقابله با این عامل خطرناک برای سلامتی، مانند سایر عوامل خطر شغلی همچون سر و صدا و عوامل شیمیایی، وضع و اجرای مقررات سلامت و ایمنی شغلی ضروری است و در زمان بررسی و مدیریت عوامل خطر لازم است آلودگی هوای محیط کار با دود سیگار را نیز درنظر گرفت.

 

برای جلوگیری از مواجهه افراد با دود سیگار در محیط کار، شیوه های مختلفی وجود دارد. مؤثرترین روش پیشگیری از سیگار کشیدن غیرمستقیم، ممنوعیت مصرف دخانیات در محیط های کاری سربسته است. روش‌های کنترلی دیگر مانند در نظر گرفتن اتاق مخصوص سیگارکشیدن، تهویة هوا و نصب فیلتر اثربخشی کمتری دارند.

 

راهکارهایی برای محافظت کارکنان از سرطان های شغلی

شناسایی افراد در معرض خطر مواجهه با عوامل سرطان زا در محیط های کاری آسان است و به دلیل تمرکز عوامل خطرساز در گروه های خاصی از کارگران، پیشگیری مؤثرتر است. اگر شما کارفرما و یا مدیر کارگاه یا کارخانه ای هستید، به این نکات توجه کنید:

  • محیط کار را به دستگاه‌های تهویه مناسب مجهز کنید. فعالیت‌های مکانیکی مانند خردکردن، اره کردن، شکستن، ترکاندن، مته کردن و ساییدن تولید گرد و غبار می‌کنند. نصب دستگاه‌های تهویه و مکش قوی در سطح کارگاه‌ها برای خروج گرد و غبار، ذرات فلزات، بخارهای مواد سمی و نیز گازهای شیمیایی از درون محیط کار، بسیار سودمند هستند و یکی از را ههای اساسی در پیشگیری از ابتلای کارکنان به سرطان‌ها، به ویژه سرطان ریه است.
  • تاسیسات و دستگاه‌های تهویه مطبوع در محیط کار را به طور منظم مورد بررسی قرار دهید تا از مناسب بودن وضعیت آنها مطمئن شوید.
  • بر نظافت منظم و پیوسته محیط کار طبق روش‌های ایمن و بهداشتی نظارت کنید.
  • بر روی دستگاه‌هایی که از روغن‌های معدنی و شیمیایی استفاده می کنند، حفاظ درنظر بگیرید. این کار، موجب جلوگیری از پاشیده شدن این مواد به اطراف، به ویژه برروی بدن کارکنان شده و می‌تواند از آسیب‌های پوستی جلوگیری کند.
  • استفاده از موادی که مشکوک به سرطان‌زایی هستند را کاهش دهید و موادی که زیان‌آور نیستند، جانشین آنها سازید.
  • با کارشناسان بهداشت صنعتی و ایمنی همکاری کنید. نظارت و بازرسی دقیق از سوی کارشناسان برای جلوگیری از بروز سرطان‌ها بسیار مهم است. تهیه گزارش از موارد مبتلایان به سرطان در کارکنان مراکز صنعتی، برای انجام اقدام های اساسی پیشگیری و درمان هرچه سریع تر آنان ضروری است.
  • برگزاری دوره‌های آموزشی، به ویژه آشنایی با اصول بهداشت و راه‌های پیشگیری از بروز سرطان‌های شغلی، برای کارکنان شاغل در مراکز صنعتی لازم است. تمام کارکنانی که در معرض خطر مواجهه با عوامل سرطان‌زای شغلی قرار دارند، باید از این خطر آگاه باشند و به آنها در مورد روش‌های مناسب حفاظت و ایمنی شغلی آموزش داده شود.

 

توصیه هایی برای پیشگیری های فردی از بروز سرطان های شغلی

·         در هنگام کار با مواد شیمیایی، رعایت اصول بهداشت و ایمنی در محیط کار بسیار با اهمیت است. دست ها، صورت و لب های خود را به ویژه پیش از نوشیدن آشامیدنی و غذاخوردن شستشو دهید.

·     در مصرف مواد و حلال های فرار شیمیایی دقت کنید. لازم است اتاق، تهویه کامل داشته باشد. در صورت امکان در محیط آزاد با حلال‌ها کار کنید یا پنجره‌ها را باز کنید. حلال‌ها در رنگزداها، چربی‌زداها، رقیق کننده‌های رنگ و موادی که برای خشک شویی استفاده می‌شوند، وجود دارند و با سرطان مرتبط هستند.

·     از تماس با آفت‌کش‌ها پرهیز کنید. قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها عمدتاً از طریق پوست صورت می‌گیرد. در صورت تماس، باید به سرعت بدن را شست و شو داد.

·     در زمان کار در مراکز صنعتی، از وسایل محافظتی مانند پیش بند، دستکش، کلاه، لباس مخصوص به طوری که تا مچ دست پوشیده باشد، کفش های ایمنی، ماسک و عینک برای محافظت از تابش نور خورشید و پرتوها و آلودگی محیطی استفاده کنید.

·     اگر از کارکنان تاسیسات یا سکوهای نفتی هستید و در معرض نور مستقیم آفتاب کار می کنید، لازم است از لباس سبک و آستین دار و شلوار بلند استفاده کنید. در موارد مجاورت طولانی مدت با آفتاب، حتما از کلاه لبه دار و کرم های ضد آفتاب )با نظر پزشک(  استفاده نمایید.

·     اگر در محیطی کار می‌کنید که در آن در معرض تراکم بالایی از ذرات ریز، الیاف و گرد و غبار قرار دارید، ماسک محافظ مناسب را روی بینی و دهان خود قرار دهید و مطمئن شوید ماسک به طرز صحیح روی صورت شما قرار گرفته است و مانع از دید شما نمی‌شود. ماسک‌های ایمنی باید به خوبی بر روی صورت بنشینند و درز و منفذی به بیرون نداشته باشند. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی مانند ماسک‌ها و پوشش‌های ایمنی مخصوص صورت می‌تواند تا حد زیادی از بروز سرطان ریه ممانعت نماید.

·      تا حد ممکن سطوح کاری را عاری از گرد و غبار و مواد شیمیایی نگهدارید و از روش‌های تمیز کردن تر)مرطوب( استفاده نمایید تا گرد و غبار ایجاد نشود.

·     دوره‌های آموزشی را جدی بگیرید. در این دوره‌ها بهداشت و راه‌های پیشگیری از بروز بیماری‌ها و آسیب‌ها به خصوص سرطان‌های شغلی آموزش داده می شود.

·     برای معاینه‌های دوره‌ای پزشکی و ارزیابی وضعیت سلامت خود مراجعه کنید. هرگز فراموش نشود که تشخیص و درمان هرچه زودتر سرطان‌ها، حایز اهمیت بسیار است و انجام معاینه‌های دوره‌ای منظم و پیوسته، به خصوص معاینه‌های دستگاه تنفس و تهیه گزارش از هرگونه آسیب مشکوک ناشی از کار از سوی پزشک، در پیشگیری از بروز آنها بسیار مهم است.

·      در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی یا زخمی که بهبود نمی یابد، به دنبال درمان سریع آن باشید و هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

·         از برخورد غیرضروری با اشعه ایکس تا حد امکان پرهیز کنید.