در طول نیمه دوم قرن بیستم پیشرفت‌های بسیاری در پزشکی رخ داد و آگاهی انسان درباره موارد زیر افزایش یافت: عوامل خطری که انسان را در معرض خطر ابتلا به بیماری سرخرگ‌های کرونری قرار می‌دهند، نحوه کنترل این عوامل خطر به منظور پیشگیری از بیماری‌های قلبی‌عروقی و بهبود کیفیت زندگی، و نحوه مداخله زودهنگام در طی حملات قلبی. بیشتر تحقیقات بزرگ در زمینه عوامل‌خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی، در مردان انجام شده است و پزشکان و عموم مردم فکر می‌کردند که بیماری‌های قلبی‌عروقی، بیشتر یک بیماری تهدیدکننده زندگی در بین مردان میانسال و سالمند می‌‌باشد. اما در سال 1991 میلادی یک تحقیق بزرگ بر روی زنانی که با شکایت درد قفسه سینه مراجعه نموده بودند ولی مراقبت کافی پزشکی دریافت نکرده بودند، انجام گردید. از آن زمان به بعد براساس نتایج این تحقیق پزشکان و بیمارستان‌ها به تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری‌های قلبی‌عروقی در بین زنان توجه فزاینده‌ای را نمودند. در حالیکه میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی‌عروقی در مردان در طول 25 سال اخیر رو به کاهش بوده است، این میزان در طی این مدت با نرخ رو به رشدی در بین زنان مواجه بوده است. 
    وقتی‌که تحقیقات از تفاوت‌های فاحش در علایم بالینی، درمان و توصیه‌های مرتبط با پیشگیری، در بین زنان و مردان مبتلا به بیماری کرونری قلبی، پرده برداشت، حقیقتی آشکار شد. امروزه معلوم شده است که بیماری‌های قلبی‌عروقی قاتل شماره یک زنان است. میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی‌عروقی در زنان، 10 برابر میزان مرگ و میر ناشی از سرطان پستان است. هم زنان و هم پزشکان آنها برای کاهش میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی‌‌عروقی باید کارهای بسیار زیادی انجام دهند. بهترین راهبرد شناسایی عوامل‌خطر ابتلا به بیماری سرخرگ‌های کرونری در زنان و سپس کنترل این عوامل خطر به منظور پیشگیری از وقوع بیماری‌های قلبی‌عروقی و نیز بهبود بقا و کیفیت زندگی زنان می باشد. 
تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی