علایم بالینی در زنان
شاید یکی از جالب‌ترین یافته‌های تحقیقات اخیری که در رابطه با زنان و بیماری‌های قلبی‌عروقی انجام گرفته است، این واقعیت باشد که علایم بالینی بیماری‌های قلبی‌عروقی در زنان به طورقابل توجهی با علایم بالینی مردان متفاوت است. علایم بالینی کلاسیک بیماری قلبی هم در مردان و هم در زنان روی می‌دهند. اما تمامی زنان و پزشکان باید بدانند که ناراحتی فشارنده قفسه سینه که 20 دقیقه یا بیشتر در مردان طول می‌کشد و باعث تشخیص حمله قلبی در بسیاری از مردان می‌شود، کمتر در زنان دیده می‌شود. زنان ممکن است اصلاً دردی نداشته باشند و یا اینکه ناراحتی آنها زودگذر باشد.
 ممکن است زنان علایم زیر را ذکر نمایند :
ناراحتی زودگذر در قفسه سینه که در عرض چند دقیقه در قفسه سینه ظاهر شده و رفع می‌شود، یا دردهای سینه‌ای مبهم که به آسانی ممکن است با سوهاضمه اشتباه شود.
تنگی نفس
خستگی یا ضعف
عرق سرد
سرگیجه
درد پشت (قسمت بالایی کمر ما بین شانه‌ها).
 وقتی از زنانیکه مبتلا به حملات قلبی بوده‌اند، از هرگونه علامت بالینی جدید یا غیرمعمول در یک ماه قبل از وقوع حمله قلبی سؤال می‌شود آنها ممکن است هیچ‌گونه ناراحتی در قفسه سینه را ذکر ننمایند. گرچه ممکن است درد قفسه سینه اولین نشانه حمله قلبی باشد، ولی زنان اغلب از خستگی شدید، بی‌خوابی، تنگی نفس، سوهاضمه یا اضطراب شکایت می‌نمایند. این موارد علایم بسیار عمومی می‌باشند که به راحتی با علایم پیری یا کار زیاد اشتباه گرفته می‌شوند. تحقیقات نشان داده‌اند که وقتی زنان دچار علایم بالینی حمله قلبی می‌شوند، بیشتر در خانه باقی مانده و در رفتن به بیمارستان تعلل می‌کنند، چرا که نمی‌دانند دچار حمله قلبی شده‌اند. به محض مشاهده علایم بالینی حمله قلبی، تماس با اورژانس (115) و مراجعه به بخش اورژانس بیمارستان ضروری است. بسیاری از زنان (بویژه پیر زنان) دوست ندارند که شکایتی از علایم بالینی خود بکنند و باعث زحمت دیگران شوند. همچنین آنها دوست ندارند که از شدت بیماری خودشان آگاه شوند. باید توجه داشت که این عدم تمایل، دریافت تنها درمانی که ممکن است باعث نجات زندگی آنها شود را به تعویق می‌اندازد.

موارد زیر را به خاطر بسپارید و اقدامات گفته شده را در صورت لزوم انجام دهید:
اگر شما متوجه یک الگوی غیرطبیعی در علایم بالینی خود شده‌اید که نمی‌توانید آن را توضیح دهید، بلافاصله پزشک خود را ملاقات نموده و علایم بالینی خودتان را برای وی توصیف نمایید. همچنین به تغییرات اندک در توانایی خود در انجام کارهای روزمره خود توجه نمایید. به پزشک معالج خود بگویید که نگران احتمال وقوع حمله قلبی می‌باشید. می‌توانید در این رابطه با پزشک متخصص قلب و عروق نیز مشورت نمایید.
اگر متوجه علایم بالینی حمله قلبی در خودتان شده‌اید که بیش از 5 دقیقه طول کشیده‌اند، بلافاصله با اورژانس (115) تماس گرفته و یا به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه نمایید.
وقتیکه به اتاق اورژانس بیمارستان مراجعه نمودید، علایم بالینی خودتان را تا حد امکان با جزئیات کامل توصیف نمایید و به کادر پزشکی بگویید که در مورد احتمال وقوع حمله قلبی نگران می‌باشید. خجالت نکشید و بگویید که تمایل دارید تحت بررسی با نوارقلب و یا آزمایش آنزیم‌های قلبی خون قرار بگیرید تا مشخص شود که آیا دچار حمله قلبی شده‌اید یا نه؟
تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی