دارو درمانی
داروهای ضدآریتمی از سرعت تپش‌های سریع قلب می‌کاهند و ضربان‌های نامنظم یا زودرس را تنظیم می‌کنند. معمولا این داروها از طریق مهارکردن واکنش‌های شیمیایی که باعث هدایت الکتریکی می‌شوند،‌ عمل می‌کنند. این داروها، هم پیام‌های الکتریکی غیرطبیعی را مهارکرده و هم انتقال پیام‌‌ها را از داخل بافت قلب، کند می‌سازند. در نتیجه ضربان‌های قلب شما منظم‌تر می‌شوند و شما علایم بالینی کمتری  احساس می‌نمایید. ممکن است در وضعیت اورژانسی، این داروها به صورت داخل وریدی به شما تزریق شوند یا ممکن است به صورت خوراکی برای مدت نامحدودی به شما تجویز گردد. برخی از داروهای ضدآریتمی خاص مانند"آمیودارون" باعث برخی عوارض جانبی از قبیل افزایش حساسیت به نور آفتاب می‌گردند. این داروها همچنین ممکن است بر بینایی، تیروئید یا ریه‌ها تاثیر بگذارند. برخی افراد از شنیدن اینکه یک داروی ضدآریتمی  باعث وقوع آریتمی یا وخیم‌تر شدن آریتمی موجود می‌گردد، شگفت زده می‌شوند.
شما و پزشکتان باید به دقت تعادل فواید و مضرات هر دارو را در نظر بگیرید. پزشک همچنین از آزمایشات و بررسی‌هایی مثل دستگاه هولترمونیتور و یا مطالعات الکتروفیزیولوژیک یا هردوی آنها، برای تعیین بهترین داروها برای شما، استفاده می‌کند‌. تست الکتروفیزیولوژیک نشان می‌دهد که چگونه یک دارو علایم شما را کنترل می‌کند، چگونه ریتم قلب شما را تغییر می‌دهد و چگونه از قلب شما در برابر یک آریتمی به وجود آمده در طول مطالعه محافظت می‌کند.
تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی