عمل جراحی پیوند قلب 
به محض ورود شما به بیمارستان،‌ یک معاینه نهایی و بررسی‌های آزمایشگاهی بر روی شما صورت خواهد گرفت. شما برای عمل جراحی پیوند قلب آماده می‌شوید. به شما بی‌هوشی عمومی داده می‌شود. برای انجام عمل، جراحان با بریدن استخوان جناغ سینه، قلب شما را در معرض دید قرار خواهند داد. شما در طول عمل جراحی به یک دستگاه قلب و ریه متصل می‌شوید  تا علمکرد قلب و ریه‌های شما را در طول عمل جراحی بر عهده بگیرد. جراحان، قلب بیمار شما را از رگهای خونی اصلی جدا می‌کنند و سپس قلب جدید را در سینه شما می‌گذارند و رگهای اصلی را به آن وصل می‌کنند. سپس فعالیت قلبی را از دستگاه قلب و ریه به قلب جدیدتان برمی‌گردانند. اغلب حرارت ناشی از عبور خون، تپش قلب دهنده را آغاز می‌کند. اگر قلب دهنده ظرف مدت کوتاهی شروع به کار نکرد، پزشکان می‌توانند از یک شوک الکتریکی برای تحریک آن استفاده کنند. جراحان محل برش سینه را می‌بندند و عمل جراحی اتمام می‌یابد.
در موارد نسبتاً نادری، بدن قلب جدید را قبول نمی‌کند. این "دفع پیوند" بلافاصله ظاهر می‌شود و پزشکان باید قلب را بردارند و به دنبال قلب جدیدی برای پیوند بعدی باشند. ممکن است در این موارد بطور موقت از VAD یا قلب مصنوعی استفاده شود.
بعد از یک پیوند موفقیت آمیز قلب، ممکن است بهبودی شما چندروز طول بکشد و در این مدت در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) نگهداری می‌شوید. وضعیت شما به طورمداوم کنترل می‌شود. این امر شامل نمونه برداری مرتب از بافت قلبی نیز می‌باشد. نمونه‌برداری از بافت قلب،
‌ مستلزم برداشتن یک نمونه بافتی از قلب پیوند خورده از طریق کاتتری می‌باشد که از گردن یا کشاله‌ران وارد قلب می‌شود. 
این تنها راهی است که پزشکان می‌توانند از پذیرفته شدن قلب جدید در بدن شما مطمئن شوند. داروهایی برای تغییر پاسخ ایمنی (یعنی جلوگیری از حمله دستگاه ایمنی بدن شما به قلب پیوند شده) تجویز می‌شوند. ‌ممکن است ظرف مدت سه تا چهار روز بتوانید از بستر برخیزید و می‌توانید 10 روز تا سه هفته پس از عمل جراحی به منزلتان بروید.
در طول سه ماه پس از پیوند، باید بطور مرتب به بیمارستان مراجعه نمایید تا چک آپ (بررسی) شوید (از جمله ادامه نمونه‌برداری قلبی برای تشخیص سریع دفع پیوند احتمالی). سپس به پزشک "هماهنگ کننده عمل پیوند" ارجاع داده خواهید شد تا به سوال‌ها و درخواست‌های شما پاسخ دهد. با گذشت زمان شما تحت معاینات دوره‌ای برای حصول اطمینان از نبود انسداد در سرخرگ‌های کرونری قرار خواهید گرفت، چون حتی در صورت وقوع انسداد در سرخرگ‌های کرونری،‌ شما علایم کمتری از درد سینه در قلب جدیدتان احساس خواهید نمود که این مورد به دلیل آسیب الیاف عصبی در طول عمل جراحی پیوند قلب می‌باشد.
پس از عمل جراحی پیوند قلب
سریع‌ترین و خطرناک‌ترین خطر پیوند قلب خود جراحی نیست، بلکه "دفع قلب پیوند شده" است. شما باید داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی (مانند سیکلوسپورین و کورتون‌ها) را مصرف کنید. این داروها بر علیه پاسخ ایمنی بدن عمل می‌کنند. این داروها باعث حساسیت بیشتر بدن به عفونت به ویژه در سه ماه نخست پس از جراحی می‌شوند. حتی بعد از اتمام دوران نقاهت، باید توجه و احتیاط بیشتری بر علیه عفونت داشته باشید، برای مثال از حضور در اماکن عمومی در طول فصل شیوع آنفولانزا پرهیزکنید و ‌در هنگام بازی با حیوانات دقت کنید و به محض مشاهده نشانه‌های مختصری از عفونت بلافاصله با مراجعه به پزشک درمان لازم را دریافت دارید. باید از داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی تا پایان عمر خود استفاده کنید. بنابراین ممکن است عوارض جانبی مختلفی را تجربه نمایید. این عوارض عبارتند از: لرزش دست‌ها، ‌افرایش سطح کلسترول و افزایش فشارخون که هر یک نیاز به داروهای خاص خود دارند. همچنین ممکن است داروهای سرکوب کننده ایمنی نیاز به تعدیل داشته باشند که این امر به عوارض جانبی آنها و حضور یا عدم حضور علایم دفع پیوند بستگی دارد. در درازمدت داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی، باعث افزایش احتمالی وقوع سرطان پوست و سیستم لنفاوی می‌شوند، بنابراین باید شما از مواجهه با نور آفتاب دوری کنید.

پیامدهای پیوند قلب
اغلب دریافت‌کنندگان قلب‌های اهدایی،‌ بسیار بیشتر از افرادی عمر می‌کنند که دچار بیماری‌های مشابهی بوده ولی تحت عمل جراحی پیوند قلب قرار نگرفته‌اند. بسیاری از این افراد از یک زندگی فعال لذت می‌برند که شامل ورزش کردن با شدت متوسط و بازگشت مجدد به کارشان می‌باشد. البته در پیش گرفتن یک شیوه سالم زندگی قلبی و مراقبت منظم از قلب ضروری است. 
تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی