|
آسیب عضله قلبی (کاردیومیوپاتی)
آسیب عضله قلبی از لحاظ لغوی به معنی بیماری عضله قلبی میباشد که می‌تواند ساختار قلب را دچار تغییر سازد. این بیماری ممکن است به طور قابل توجهی قدرت پمپ نمودن قلب را کاهش دهد و در نتیجه منجر به نارسایی قلبی شود. این حالت سردسته علل نیازمند پیوند قلب است. برخلاف بسیاری از انواع بیماری قلبی، این بیماری به طور شایعی قلب جوانان را مبتلا می‌سازد. این بیماری در هر دو جنس و در گروه‌های نژادی مختلف روی می‌دهند.
اغلب پزشکان علت آسیب عضله قلبی را نمی‌دانند. برخی موارد به ویژه نوع هیپرتروفیک اغلب ارثی است که به این معنی میباشد که این بیماری احتمالا قبلا در خانواده شما رخ داده است. برخی موارد توسط عفونت ویروسی، فشارخون بالای طولانی‌مدت و شدید، حمله پیشین قلبی یا سوء مصرف الکل ایجاد می‌شوند. جهت شناسایی بهتر علل و درمان این بیماری پیچیده، نیاز به تحقیقات بیشتری است.
تشخیص آسیب‌های عضله قلبی دشوار است و در نتیجه ممکن است به صورت درمان نشده باقی بمانند. انواع مختلف این بیماری منجر به بروز انواع مختلف آسیب می‌شوند. کاردیومیوپاتی دیلاته (گشاد شده) به این علت رخ می‌دهد که دیواره حفرات قلبی ضعیف شده و نمی‌توانند به شکل مطلوبی منقبض شوند. در عوض دیواره‌های قلب در کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، ضخیم می‌شوند. کاردیومیوپاتی رستریکتیو (محدود کننده) سبب کاهش خاصیت کشسانی دیواره‌های قلب شده و توانایی قلب را برای پرشدن از خون محدود می‌کند. کاردیومیوپاتی ایسکمیک (ناشی از کاهش خون‌رسانی) در نتیجه اسکار بافت قلبی مرتبط با حمله قلبی ایجاد می‌شود.
علایم آسیب عضله قلبی عبارتند از: برخی علایم نارسایی قلبی یعنی تنگی نفس، نفخ، غش کردن، خستگی و درد قفسه سینه. اگر دچار چنین علایمی شدید بلافاصله به نزد پزشک خود مراجعه نمایید. بررسی‌هایی مثل آنژیوگرافی، اکوی قلبی، نوار قلب و ام.آر.آی ممکن است به تایید تشخیص کمک کنند. هر مورد آسیب عضله قلبی، نیازمند یک رویکرد منحصر به فرد برای درمان است که شامل استفاده از دارو، جاگذاری ضربان‌ساز یا سایر روش‌های جراحی میباشد.
تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی
|
