|
تعویض دریچه
اگر امکان ترمیم دریچه وجود نداشته باشد، جراح می‌تواند دریچه قلب شما را بردارد و به جای آن یک دریچه مکانیکی یا زیستی (بیولوژیک) قرار دهد. دریچه مکانیکی از فلز و پلاستیک ساخته می‌شود؛ و دریچه زیستی (بیو پروتز) از بافت حیوانی یا انسانی تولید می‌شود. هر یک از این انواع دریچه‌ها معایب و مزایای خاص خود را دارند که شما و پزشک معالجتان باید آنها را در نظر بگیرید.
یکی از مزایای دریچه‌های مکانیکی دوام آنها می‌باشد. حتی اگر در یک فرد جوان کار گذاشته شوند ممکن است تا آخر عمر با او باقی بمانند. مدل‌های زیادی از این نوع دریچه‌ها وجود دارند. جراح قلب، ممکن است به خاطر نوع جراحی که قصد انجام آن را دارد، یک مدل خاص را به مدل‌های دیگر ترجیح دهد، ولی از نکته نظر شما این دریچه‌ها تفاوت‌های اندکی با هم دارند. با اینحال، احتمال لخته شدن خون در اطراف دریچه‌های مکانیکی زیاد است. یک لخته خون ممکن است، جلوی دریچه را گرفته و یا جدا شده و به قسمت‌های مختلف بدن انتقال یابد (مثل مغز، که منجر به سکته مغزی می‌شود). در نتیجه، هر فردی که دریچه مکانیکی دارد، باید تا آخر عمر وارفارین بخورد. وارفارین یک داروی ضد انعقاد می‌باشد. فردیکه وارفارین مصرف می‌کند باید به طور مرتب با آزمایش‌های PT-INR وضعیت انعقادی خون خود را کنترل نماید.
یک دریچه زیستی (بیولوژیک) برخلاف یک قلب پیوندی، یک بافت زنده نیست و معمولا مشکلات رد پیوندی به وجود نمی‌آورد. بافت طبیعی یک دریچه بیولوژیک استریل شده و به مواد نگه‌دارنده آغشته می‌شود. دریچه‌های بیولوژیک انواع متعددی دارند: دریچه یک حیوان (زنوگرافت یا هتروگرافت) که معمولا از دریچه آئورت خوک ساخته می‌شود؛ دریچه قلب یک انسان مرده ( آلوگرافت)؛ و به ندرت دریچه خود فرد (اتوگرافت) برای مثال، دریچه ریوی از سمت راست قلب به منظور تعویض با دریچه آئورتی در سمت چپ برداشته می‌شود (سپس دریچه ریوی با یک دریچه مصنوعی جایگزین می‌شود) این عمل به عمل Ross معروف است.
مزیت اصلی یک دریچه زیستی (بیولوژیک) این است که کمتر باعث ایجاد لخته خونی می‌شود. ممکن است بعد از عمل جراحی لازم باشد که تا چندین هفته یا چندین ماه وارفارین مصرف کنید، اما مصرف وارفارین در این حالت دایمی نیست مگر آنکه به علت دیگری مصرف آن تحت نظر پزشک ادامه یابد. با اینحال، دریچه‌های زیستی (بیولوژیک) به اندازه دریچه‌های مکانیکی مستحکم نمی‌باشند و به احتمال زیاد با گذشت زمان دچار رسوب کلسیم خواهند شد. ممکن است لازم باشد که دریچه‌های حیوانی بعد از 10 تا 15 سال (یا حتی زودتر درکودکان یا افراد جوان) تعویض شوند. دریچه‌های انسانی دوام بیشتری دارند، اما مانند دریچه‌های حیوانی به راحتی در دسترس نمی‌باشند.
معمولا از یک دریچه مکانیکی در یک فرد زیر70 سالی که می‌تواند بطورمرتب داروی ضد انعقاد (وارفارین) مصرف کند بدون اینکه برایش مشکلی به وجود بیاید، استفاده می‌شود. یک دریچه زیستی(بیولوژیک) ممکن است گزینه خوبی برای سالمندان (بویژه اگر فرد سالمند نتواند مصرف ضدانعقادها را تحمل کند) یا زنانی باشدکه قصد دارند حامله شوند (چون مصرف ضدانعقادها در طول حاملگی خطرناک است).
خطرهای جراحی تعویض دریچه به سن، وضعیت کلی قلب و سایر شرایط پزشکی بستگی دارند. بعد از یک عمل موفقیت آمیز، ممکن است بتوانید به سطح طبیعی زندگی و فعالیت بدنی خود بازگردید. یک دریچه مصنوعی قلب ممکن است دچار اندوکاردیت عفونی شود، لذا باید قبل از مبادرت به انجام هرگونه عمل دندان‌پزشکی یا سایر اعمال جراحی، آنتی‌بیوتیک مصرف نمایید.
تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی
|
