هموسیستئین  
هموسیستئین یکی از اسیدآمینه‌های موجود در خون است. پزشکان هموسیستئین را با دقت زیادی بررسی کرده‌اند. فارغ از سن بیمار یا سایر عوامل خطر، سطوح بالای هموسیستئین نشان دهنده خطر بسیار بالایی برای ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی در فرد می‌باشد. برخی از شواهد حاکی از آن می‌باشند که ممکن است هموسیستئین به پوشش سرخرگ‌ها آسیب بزند و باعث ایجاد لخته خون گردد، ولی تاکنون هیچ گونه رابطه علّی و معلولی مستقیمی در این باره پیدا نشده است. گرچه سطوح هموسیستئین درگذشته به شدت به بیماری قلبی ربط داده می‌شدند، ولی اخیراً محققان دریافته‌اند که این ارتباط به آن حدی که آنها درگذشته تصور می‌نمودند، شدید نمی‌باشد. سطح هموسیستئین در خون شما ممکن است تا حدی ارثی باشد، البته تا اندازه‌ای هم به رژیم غذایی‌تان بستگی دارد. در برخی موارد، یک سطح افزایش یافته هموسیستئین ناشی از کمبود ویتامینB12 می‌باشد، لذا لازم است که پزشک از طریق آزمایش خون، سطح ویتامین B12 را نیز اندازه‌گیری نماید.
در صورت وجود سابقه‌ای قوی از بیماری قلبی و همچنین عدم وجود عوامل خطر مشخص مانند کلسترول بالا، فشارخون‌بالا، دیابت و غیره پزشک معالج ممکن است سطوح هموسیستئین شما را نیز ارزیابی نماید. خوردن یک رژیم غذایی غنی از اسیدفولیک و ویتامین‌های ‌گروه B به کاهش هموسیستئین کمک می‌کند. بسیاری از پزشکان معمولاً به افرادیکه در معرض بیماری‌های قلبی قراردارند پیشنهاد مصرف اسید فولیک و ویتامینهای گروه B را می‌دهند. برخی از پزشکان نیز تنها زمانی مکمل‌های غذایی را تجویز می‌نمایند که سطح هموسیستئین افزایش یافته باشد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که مکمل‌های اسیدفولیک ممکن است باعث جلوگیری از فعالیت فولات‌های طبیعی و ویتامین‌های گروه B شوند که شما در رژیم غذایی‌تان مصرف می‌کنید.

تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی