پروتئین واکنش دهنده C
گرچه از کلسترول بالا به خاطر نقشش در ایجاد پلاک در سرخرگ‌ها، اغلب به عنوان یک عامل خطر اصلی بروز حمله قلبی یاد می‌شود، ولی تمام افرادیکه دچار حمله قلبی می‌شوند لزوماً دارای سرخرگ‌های مسدود شده به علت وجود این پلاک‌ها نمی‌باشند. پزشکان نقش التهاب در سرخرگ‌ها را به عنوان یک فرایند مجزا که ممکن است در ایجاد بیماری سرخرگ‌های کرونری دخالت داشته باشد، مورد مطالعه قرار داده‌اند. همچنین ممکن است التهاب مشخص کند که چرا در برخی افراد، یک سرخرگ دوباره پس از انجام آنژیوپلاستی بالونی (که برای بازکردن آن رگ بکاررفته بود) مسدود می‌شود.
التهاب در هرجای دیگری از بدن ایجاد تورم می‌کند. اگر تورم در سرخرگ‌ها رخ دهد، این تورم  میزان جریان خون عضلات قلب را کاهش می‌دهد. وقتی‌که التهاب رخ می‌دهد، بدن ماده‌ای به نام پروتئین واکنش دهنده C می‌سازد. میزان پروتئین واکنش دهنده C در خون (که از طریق آزمایش خون مشخص می‌شود) نماد بسیار خوبی برای پیشگویی بیماری قلبی می‌باشد، بویژه در افرادیکه دارای حملات قلبی بوده‌اند.
تا به امروز هیچ کس نتوانسته مطمئن شود که علت بروز التهاب در سرخرگ‌ها چیست؟ شاید علت بروز التهاب در سرخرگ‌ها یک عامل باکتریایی مانند هلیکوباکتر پیلوری (که باعث زخم‌های گوارشی نیز می‌شود) یا یک عامل ویروسی مانند ویروس هرپس سیمپلکس باشد.
کلامیدیا پنومونیه نوع دیگری از باکتری‌ها است که به عنوان یک عامل محتمل ایجادکننده بیماری قلبی بررسی شده است، اما تاکنون هیچ مدرک روشنی دال بر دخالت این باکتری در بیماری‌های قلبی به دست نیامده است. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که التهاب ممکن است به طوراختصاصی به دیواره سرخرگ آسیب بزند، به طوریکه احتمال تشکیل لخته و در نتیجه انسداد سرخرگ بالا می‌رود. چاقی مفرط و دیابت ممکن است باعث افزایش سطوح پروتئین واکنش دهنده C در خون شوند. در واقع، چربی احشایی یا چربی شکمی بهترین شاخص برای نشان دادن سطح بسیار بالای پروتئین واکنش دهنده C در یک فرد می‌باشند. اگر در معرض خطر متوسط یا بالای ابتلا به بیماری قلبی‌عروقی قرار دارید، اندازه‌گیری پروتئین واکنش دهنده C کمک زیادی برای روند درمانی شما می‌نماید . شما می‌توانید پروتئین واکنش دهنده C را از طریق انتخاب یک رژیم غذایی سالم قلبی و انجام فعالیت بدنی جهت کاهش چربی شکم و همچنین با ترک سیگار کاهش دهید.

تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی