بازتوانی قلبی
برنامه‌های بازتوانی قلبی اغلب از طریق بیمارستان‌ها به افراد ارایه می‌شوند. برنامه بازتوانی قلب، یک برنامه مراقبت پزشکی است که به شما کمک می‌کند تا نحوه زندگی کردن در کنار بیماری قلبی را یاد بگیرید. همچنین شما را با منابعی آشنا می‌سازد که می‌توانند کمک‌هایی به شما عرضه نمایند تا به زندگی کامل و رضایت‌بخش برگردید. این برنامه هر چند محدودیت زمانی دارد، ولی سرعت بهبودی شما را بالا می‌برد. کارکنان آموزش دیده با شما کار می‌کنند تا شما بهبودی، وضعیت پزشکی، برگشت به کار و زندگی خانوادگی بهتری داشته باشید. در بازتوانی، ورزشی که در شرایط تحت کنترل و زیر نظر پرسنل پزشکی مجرب انجام می‌شود سطحی از ایمنی را فراهم می‌نماید که به شما کمک می‌کنند تا به اهداف ورزشی خودتان راحت‌تر و آسان‌تر از ورزش کردن به تنهایی دست یابید. بسیاری از بیمه‌ها بازتوانی قلبی را پوشش می‌دهند. پزشک شما معمولا اطلاعاتی درباره برنامه‌های بازتوانی قلبی نزدیک به محل زندگی شما ارایه می‌دهد.
برنامه باز توانی معمولاً سه ماه طول می کشد و به چهار مرحله تقسیم‌بندی می‌شود: بستری شدن در بیمارستان، دوران نقاهت زودهنگام (2 تا 12 هفته بعد از رفتن به خانه)، دوران نقاهت دیرهنگام (6 تا 12 هفته یا بیشتر) و مرحله نگهداری.
مرحله نگهداری شامل بقیه عمر شما می‌باشد و در این مرحله تغییرات مثبت شیوه زندگی دایمی شده و شما به فعالیت‌های طبیعی زندگی برمی‌گردید. یک برنامه بازتوانی قلبی به شما در موارد زیر کمک خواهد کرد:
• افزایش تدریجی سطح فعالیت جسمانی شما به منظور تقویت قلبتان بطوریکه بتوانید ظرفیت فعالیت جسمانی خود را به طور ایمن به حداکثر برسانید.
• تغییر شیوه آشپزی، رژیم‌های غذایی و شیوه‌های تغذیه به منظور تمرکز بر یک رژیم کم چرب و کم کلسترول.
• تهیه و تنظیم برنامه‌ای برای متعادل کردن رژیم غذایی و میزان فعالیت ورزشی به منظور کنترل وزن.
• استفاده از مشاوره و سایر کمک‌ها برای ترک سیگار.
• استفاده از مشاوره درباره تاثیر شغل بر سلامتی قلب و اینکه چگونه می‌توان از خود مراقبت کرد.
• یادگیری روش‌های مختلف (مانند یوگا، مدیتیشن، یا ماساژ) به منظور کنترل استرس موجود در محیط‌های کاری.
• پرداختن به جنبه عاطفی و روانی تغییرات زندگی.
• گفتگو با افرادیکه با چالش‌های مشابهی مواجه بوده و تغییرات مشابهی را در زندگی خود اعمال می‌کنند.
تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه - متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی