آسیب عضلانی قلب ناشی از ایسکمی
کاردیومیوپاتی اصطلاحی برای توصیف بیماری عضلانی ‌قلب می‌باشد. کاردیومیوپاتی ناشی از بیماری‌های آسیب‌زننده به تون بافت عضلانی قلب می‌باشد که باعث کاهش توانایی عضلات قلب برای پمپ کردن خون می‌شود. یک شکل از این بیماری کاردیومیوپاتی ایسکمیک (بیماری عضلانی قلب ناشی از کاهش خون‌رسانی به آنها) نام دارد. کاردیومیوپاتی ایسکمیک در نتیجه آسیب ناشی از انسداد در یک سرخرگ کرونری رخ می‌دهد که خون‌رسانی قسمتی از دیواره‌های عضلانی قلب را برعهده دارد. کاردیومیوپاتی ایسکمیک منجر به پمپاژ نامناسب قلب می‌شود که مشخص کننده آسیب عضلانی قلبی است. اغلب آسیب عضلانی قلبی توسط یک تست اکوی قلبی تشخیص داده می‌شود . اکوی قلبی، میزان کسر جهشی (EF یا درصد خون پمپ شده توسط هر ضربان قلب) را اندازه‌گیری می‌کند. در افراد مبتلا به آسیب عضلانی قلبی، EF پایین است یعنی خون کافی پمپ نمی‌شود. اغلب، قلب بزرگ و عریض می‌شود تا بتواند وضعیت مزبور را جبران کند، لذا اغلب افراد مبتلا به این بیماری دارای قلب‌های بزرگتری می‌باشند.
درمان آسیب عضلانی قلب ناشی از ایسکمی بر احیای توانایی پمپاژ قلب بوسیله داروها و بازکردن سرخرگ‌های مسدود به منظور افزایش میزان جریان خون عضلات قلب متمرکز است. انواع دیگر آسیب عضلانی قلبی عبارتند از آسیب عضلانی قلبی ویروسی که در آن قلب توسط یک ویروس آسیب می‌بیند و آسیب عضلانی قلبی سمی که در آن قلب توسط برخی عوامل خارجی مانند الکل آسیب می‌بیند. اگر قلب توسط بیماری آسیب شدیدی ببیند، پزشکان ممکن است پیوند قلب را توصیه نمایند .

تهیه و تنظیم : دکتر اکبر نیک پژوه – متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی